Emre on altı aylık oldu.Gece uykularında gram iyileşme yok.Ve benim sinirlerim her geçen gün daha da geriliyor.Hayatım boyunca az uyuyan bir insan olmadım ve uyku hep en sevdiğim oldu.Şimdi bu sevgiliyle o kadar hasretiz ki birbirimize!!!Ama tüm bunların sorumlusu olarak tabi ki kendimi görüyorum.Tecrübesizliğim ve Emre’nin emzirme sonrası göğsümde uyumasına hayır diyememem beni buralara kadar getirdi.Şimdi kara kara bu huyundan nasıl vazgeçireceğimi düşünüyorum…O kadar oku,araştır,bul,dinle sonra anneliğin o dayanılmaz duygu yoğunluğu altında ezil.
Bu uykusuz gecelerin ben de bıraktıkları öyle derin ki,fotoğrafta gördüğünüz nar reçelide bu gecelerden bir kaçının ürünü.Saatlerce nar suyu sık,Emre ağlayınca koştur,şekeri tart,hadi yine Emre’ye koş,gel ocağı yak,kaynarken sıcaklığı ölç ki bu derece çok hassas yoksa reçel yanar,böyle böyle kaç gece sürdü bu terane.Sonra bir ara kurabiye keke verdim kendimi.Bir ara ben de Emre ile uyumaya başladım ama öyle olunca da hayattan koptum.
Neyse ki çalışmaya başladım biraz sosyalleşme imkanım oldu.Ama bu seferde bambaşka bir sorunumuz oldu:Sabahları evden çıkmak,tam bir işkence!Tam gideceğim saatlerde uyanıp bana yapışmaya başladı.Çıkma vakti gelince kızılca kıyametin bizim evde kopması.Bırakıp gitmeme imkan vermeyen ağlamalar,boğazıma sarılmalar…Henüz odalarımızı ayırmadığımız için de beni görmeden giyinmem çok zordu şuydu buydu derken koca adamla bir yol bulduk.Sabah son kez emzirdikten sonra ben başka odaya geçiyorum.Evet genelde insanlar çocuklarını başka odaya geçirir ama biz henüz o konuya gelemediğimizden bu yol çok işimize yaradı.Uyanacak gibi olunca babası pışpışlıyor ve hooop uyumaya devam ediyor.Ben de rahat rahat hazırlanıp,kahvaltımı yapıp,çıkıyorum.Sevgili uzmanların,pedagogların,psikologların dediği gibi “efenim kaçar gibi gitmeyin,öpüşün koklaşın,işe gidiyorum akşama geleceğim diyin vs vs” yalan valla.El kadar bebe hiiiiç anlamıyor bunlardan.Ama yapan varsa şapka çıkarıyor,anlayan bebeyi de sevgiyle kucaklıyorum.
Not 1:Adem Güneş iki yaşına kadar bebeğinizi yanınızdan ayırmayın dediği için sevinçten havalara uçmuştum.Hala da pişman değilim:)Ama uyutma konusunda hatalar yaptım,biliyorum.
Not 2: Fotoğraf kötü biliyorum ama napiiim,sabah dört buçuktan beri uyanığım ve evden çıkmadan hemen önce çektim:(
Not 3: Reçel tarifi cafe fernandodan..başka söze gerek yok:)